Κυριακή, Αυγούστου 19, 2007

Πυρκαγιά στην Πεντέλη - Αμοντάριστες σκέψεις

"Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί λόγω της πυρκαγιάς πλην ενός πυροσβέστη ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» με αναπνευστικά προβλήματα."
Είναι πολύ παράξενο να διαβάζεις τη ζωή σου μέσα από την αποστειρωμένη λογική της δημοσιογραφίας..

Θα ήθελα να ξεχάσω

τα 3-4 πρόβατα που δεν πρόλαβαμε να βγάλουμε από το μαντρί και τα ακούγαμε να σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά..
Θα ήθελα να ξεχάσω
τα πουλιά που δεν προλάβανε να φύγουν απο τα πεύκα καθώς γινόντουσαν παρανάλωμα του πυρός και τα είδα στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο και ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα..
Θα ήθελα να ξεχάσω
τις τρομαγμένες μας φάτσες όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από παντού
Θα ήθελα να ξεχάσω
τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών τριγύρω μας όταν άρχισαν να γλύφουν τα σπίτια τους οι φλόγες
Θα ήθελα να ξεχάσω
όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε όταν τα ρουθούνια μας τρέχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη, 
Θα ήθελα να τους ξεχάσω
όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβωντας μάνικες και δεν μπορούσαμε επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας
Θα ήθελα να τους ξεχάσω
όλους αυτούς που πίναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας
Θα ήθελα να τους ξεχάσω
αυτούς που τραβούσαν πανικόβλητοι τις εγκαταστάσεις μας και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τη δουλειά μας
Θα ήθελα να ξεχάσω
τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά
Θα ήθελα να ξεχάσω
αυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπο να φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ώς παιδιά και τα παιδιά μας θα θέλαμε να χαρούν επίσης

Μα δεν θα ξεχάσω
εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς που μας περιτριγύρισαν
Μα δεν θα ξεχάσω
όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να χτίζουν και αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς
Μα δεν θα ξεχάσω
το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ενα ευχαριστώ, για να μήν θίξει την επιτηδευμένη ανικανότητα του μπροστά στα συμφέροντα.
Μα δεν θα ξεχάσω
οτι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ενα μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα..
Δεν θα ξεχάσω
την όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα αναπνοή, τους έμπειρους γιατρούς που πέσαν πάνω μου και μου ξαναδώσαν μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε απο ανθρωπιά και καλοσύνη.
Σας ευχαριστώ.

Και δεν θα ξεχάσω

να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ενα μεγάλο συγνώμη για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος μου.

Η απορία μου είναι
οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα εαν δεν υπάρχει πια πράσινο γύρω μας;
πώς διάολο θα αναπνέετε εσείς κει πάνω και εμείς εδώ κάτω;
πώς περιμένω απο ενα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να δημιουργήσει ενα καλύτερο μέλλον απο τις στάχτες που έχουν γεμίσει τα πνευμόνια μου...

Λίγη στάχτη στα μαλλιά... καιρός να πούμε αντίο

δολοφόνοι

18 σχόλια:

Pixel Sprite είπε...

:(
:*

Unknown είπε...

Ζω στο εξωτερικό για τα τελευταία 10 χρόνια. Όταν έμαθα τα νέα για τις φωτιές προσπάθησα απεγνωσμένα να δω εικόνες από τα ελληνικά δωρυφορικά κανάλια. Αλλά μέσω του γράμματός σου ένιωσα τις εφιαλτικές στιγμές που εσύ αντιμετώπησες. Τα λόγια σου με έκαναν κομμάτια και για άλλη μια φορά κλαίω πικρά για την Ελλάδα που δεν θα ξαναδούμε.

.liketobite είπε...

Δεν έχω λόγια ούτε τρόπο να σου πω ευχαριστώ. Απλά να ξέρεις πως είμαι εδώ μαζί σου.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ που μας θύμισες τι είναι να είσαι και λίγο άνθρωπος

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

όταν διαβασα το μειλ ρίγησα απο σιγκίνηση και περιφάνεια για όσους ήταν εκει εθελοντικά ή εστω και υπηρεσιακά!

Εύχομαι να πάρουν ολοι το παραδειγμα και να αντιληφθουν το μέγεθος της προσφοράς!!

Ευχομαι να ξαναγινουμε όλοι καποτε λίγο πιο άνθρωποι!!!

patsiouri είπε...

Αν υπάρχει παράδεισος, ότι αμαρτία και να έχεις κάνει τον έχεις κερδίσει φίλε...

Cinestef είπε...

...κι εγώ ντρέπομαι για το "είδος μου"...

...δεν υπάρχουν λόγια να να ζητήσουμε πλέον συγγνώμη από τη φύση...

Εσύ όμως αξίζεις πολλά!

Στέφανος

Oneiros είπε...

Σ΄ευχαριστώ από βάθους καρδίας, κι εσένα κι όλους τους ανθρώπους που κράτησαν ζωντανά λίγα κομμάτια της φλεγόμενης Ελλάδας. Μαζί μ' αυτά, κρατήσατε όρθια και την ψυχή μας.

Unknown είπε...

Kalimera

anartisa to gramma sto anadaswsi kai apo tote me exoune trelanei... se psaxnoune dimosiografoi kai den xerw ti na toys pw? Diko sou einai? theleis na asxolitheis i oxi? Steile mou ena mail pls... 8-)

MFX

George είπε...

Εξαιρετικό κείμενο με ακόμη πιό εξαιρετικές σκέψεις.
Τα είπες όλα εσύ. Περιτεύει λοιπόν οποιοδήποτε σχόλιο.
Νάσαι καλά να ξεχάσεις και να συνεχίσεις ότι κάνεις με ανθρωπιά όπως πολύ καλά την κατέχεις.

Y.G. Πατσιουράκι εύγε και σε σένα για τον σύνδεσμο που έχεις στο μπλόγκ σου.

Χάρης Ξανθόπουλος είπε...

Είναι ίσως το πιο ειλικρινές κείμενο που έχω διαβάσει αυτές τις μέρες της τραγωδίας!

Σας ευχαριστούμε όλους εσάς που δίνεται τις ζωές σας για να σωθεί η χώρα.

Unknown είπε...

όλα δυστυχώς θα ξεχαστούν!
αλλά φίλε ... είσαι μάγκας!

WHY είπε...

Αγαπητέ πυροσβέστη,

Σε ευχαριστώ που μαυρίσες την ψυχή σου, της οικογενειάς σου από την αγωνία, τους πνευμονές σου, το δέρμα σου για να μας προστατεύσεις. Λυπάμαι που έζησες όλα αυτά εξαιτίας της απληστίας και της ασυνειδησίας κάθε πολιτευμένου και απολίτισμου πολίτη. Έχω στείλει στην Καθημερινή, στην Ελευθεροτυπία, στο Πυροσβεστικό σώμα και έχω αναρτήσει στο δικό μου φτωχό blog www.luvluv-why.blogspot.com ,ενά κείμενο με τις ευχαριστίες μου προς όλους τους πυροσβέστες που βίωσαν ή απεβίωσαν από τις δικές σου εμπeιρίες.
Με πολύ σεβασμό και βαθία εκτίμηση,

why

ka8y είπε...

Την ώρα που σε είδα μέσα στο ασθενοφόρο, έχασα 10 χρόνια απο την ζωή μου.. :(

ka8y είπε...

Κάποιοι κλέβουν...

http://www.tanea.gr/Article.aspx?d=20070830&nid=5796676

Kwlogria είπε...

Φρίκη. Απλά φρίκη. Η πέτσα κοντεύει να ξεκολλήσει από πάνω μου!

proserpina είπε...

Φίλε έπαθα στην κυριολεξία reality overdose διαβάζοντας το κείμενό σου...Δεν έχω λόγια

RealityOverdose είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα καλά σας λόγια, αλλά δυστυχώς κατατάγηκα στο στρατό και δεν μπορούσα να απαντήσω.
Το κείμενο το έγραψα σε 10 λεπτά αφού βγήκα απο το νοσοκομείο, όχι για να το διαβάσει κάποιος αλλά απλά επειδή είχα την ανάγκη να το εξωτερικεύσω για να μην με πνίξει..
Πάντα είχα στην άκρη του μυαλού μου ενα γιατί χαραγμένο και απο τις παλιότερες πυρκαγιές αλλά στο στρατό μου απαντήθηκε.. Όταν το ενδιαφέρον όλων σε αυτή τη κωλοχώρα είναι ο εαυτούλης τους, όταν δεν έχουν καμμία άλλη ασχολία από το πώς να φάνε τον δίπλα τους και το μόνο που τους νοιάζει είναι πόσα γκόλ θα βάλουν οι καλοπληρωμένοι τύποι που κλωτσάνε μια μπάλα, δε μπορώ να πώ οτι ρωτάω ακόμα γιατί.. Απλά το σκέφτομαι σοβαρά να μεταναστεύσω.

Ζήτω Ελλάδα που τους καλύτερους σου σπόρους τους πετάς στη λάσπη.

Ζήτω η λαμογιά, ζήτω το έθνος.

δεν έχω τι άλλο να πώ.

Απογοήτευση.