Φράουλες, Ελλάδα 2008

φέτος οι φράουλες δεν έχουνε γεύση. Φυτέψτε στις γλάστρες σας. Έχουν πλούσια γεύση και άπειρο άρωμα όσο μικρές κι αν βγαίνουν.

Άλλωστε οι πραγματικά "βιολογικές" φράουλες βγαίνουνε.. στους δρόμους.

Αληθινές λέξεις, Αληθινή ζωή, αληθινοί άνθρωποι

Βρές τις ομοιότητες...

"Let me tell you about heartache, and the loss of God. Wandering, wandering in hopeless night. Out here in the perimeter there are no stars. Out here we're stoned, immaculate..no music, no doors..just a dream, that's all it is.."





... με εσένα.

δεν

Πίστη στη σχετικότητα.

Είναι γελοίο το πόσο εύκολα μπορεί κανείς να χάνεται στην καθημερινότητα.

Βουλιάζεις ευκολότερα σε μικρές λίμνες..

Τα ρολόγια χτυπάνε πάντα τις ίδιες ρωγμές, θρυμματίζοντας το χρόνο.

365-12-30-24-60-60-ΩΣ-ΠΟΤΕ

Δευτερόλεπτα στιβαγμένα κάτω απ' τα μαξιλάρια μας.

Ιεραρχικά αποδεκτά, καλομασημένα όνειρα και προκατασκευασμένες συνειδήσεις.

Τετραγωνίζουν τη μουσική,
αποχρωματίζουν την όραση κι αναίσθητα χάδια αποτελειώνουν
την λευκή σαγρέ επιφάνεια των τοίχων.

Υγρος ύπνος δίχως όνειρα 

Πόσο ψηλά;

είσαι εδώ;

πόσο εδώ;

Με μαντρώσανε στα σκατά και μου μαγάρισαν την ψυχή.
Σενάρια διαδοχής αποτελεσμάτων λογίζομαι για ζωή,
ενώ ο κόσμος είναι πιο κόκκινος από ποτέ στα μάτια των ανθρώπων.

Στέκεται ο πλανήτης τρομοκρατημένος

απ' την αλήθεια που χτύπησε πισώπλατα

τον οργανωμένο τους καπιταλισμό.

Οι τρομοκράτες σε αυτή εδώ τη γή σκοτώνουν για ιδέες

και οι υπόλοιποι αλληλοσφάζονται για εταιρίες.

Γυρεύοντας τον καλύτερό μας νταβατζή,

Αυτό το πάσχα μυρίζουμε αρνί....

ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ, ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΔΟΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Το 2007 ,ο Guillermo Vargas Habacuc, ένας ξεφτιλισμένος 'καλλιτέχνης' , πήρε ένα αδέσποτο σκυλί, το έδεσε με ένα κοντό σχοινί στον τοίχο μιας Γκαλερύ 'τέχνης' και το άφησε να πεθάνει αργά απο την πείνα και τη δίψα:
Για αρκετές μέρες, ο δημιουργός αυτής της απίστευτης βαρβαρότητας και οι επισκέπτες αυτής της Γκαλερύ 'τέχνης' στάθηκαν απαθείς θεατές της αγωνίας του δύστυχου ζώου,μέχρι που τελικά πέθανε από την εξάντληση αφού πρώτα βίωσε μια επίπονη, παράλογη και αδιανόητη δοκιμασία

ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ ???

Δεν είναι μόνο αυτό: η αξιότιμη Biennale κεντρικής αμερικής πήρε την αισχρή απόφαση , οτι η κτηνωδία που έκανε αυτό το υποκείμενο πρόκειτε για τέχνη , και κάλεσε τον Guillermo Vargas Habacuc να επαναλάβει την κτηνωδία του επισήμως στην Biennale του 2008.

ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ!!!

Υπογράψτε εδω:

http://www.petitiononline.com/13031953/petition.html

Αξίζει τον κόπο, να απαιτήσουμε το υποκείμενο αυτό να μην χρίζει καμίας εκτίμισης ούτε να αποκαλείται καλλιτέχνης για τη βάναυση πράξη του, και για την ευχαρίστισή και την απάθειά του με τον πόνο του άλλου..

Είναι πολύ εύκολο, δεαρκέι μόνο 10 δευτερόλεπτα και είναι αξιόπιστο!

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ!

ΥΓ: Αν γράψετε το όνομα αυτού του ελεινου στη μηχανη αναζήτησης Google θα δείτε τις φωτογραφίες του δύστυχου ζώου , και σελίδες web για να δείτε οτι πρόκειται για αληθινο περιστατικό.

Το ίδιο θα διαπιστώσετε αν παρακολουθήσετε τα παρακάτω video της Εκθεσης.

http://www.youtube.com/watch?v=O6vP8CgTonQ

http://www.youtube.com/watch?v=tyn5GoLbPn8

Επίσης, ευχαριστώ πολύ τον Cybergoulion που βρήκε την αλήθεια πίσω απο αυτή τη φρικιαστική ιστορία που λίγοι δεν θα είχαν ήδη κανει copy / paste και θα το είχαν στείλει ήδη σε πολλά emails... Πρίν ακόμα το διαβάσουν.
Διάβαζα ενα άρθρο για το φακέλωμα του gmail & facebook..

Χωρίς παρεξήγηση, αλλά πιστεύω ότι η αλήθεια είναι πιο κοντά σε αυτά:

http://arkoudos.com/blog/?p=1309

http://nefelikas.wordpress.com/2008/04/10/schrodinger-meets-vargas/#comment-1416

Η απομυθοποίηση της παιδικής (μας) ηλικίας

Τα παρακάτω βίντεο είναι μια απόδειξη οτι όλο και κάποιος στον κόσμο μπορεί να σπαταλήσει περισσότερες ώρες απο εσένα, παθαίνοντας κι αυτός βέβαια τενοντίτιδα, για να εξαντλήσει κάθε όριο ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού. Στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα..

Με τη ματιά ενός σκύλου αδέσποτου

Κοιτάζω ντροπιασμένος αυτά τα άθλια κι αηδιαστικά δίποδα, που αρρωστημένα αναπνέουν μολύνοντας τον αγνό αέρα με τις βρώμικες,γεμάτες υποκρισία,ανάσες τους. Χλευάζω τον "ζηλευτό" και "σύγχρονό" τους κόσμο: απλώθηκαν φασιστικά και ρήμαξαν τη γή που τους δημιούργησε. "Κατέκτησαν" μια σπιθαμή απο το σύμπαν, πιστεύοντας παράλογα στη δύναμή τους και ,οϊμέ!,στην ανωτερότητά τους!!

Και τι ειρωνία, ανήκουστη! Πολεμούν και καταστρέφουν με λύσσα τους ίδιους τους τους εαυτούς, γι'αυτή τη σπιθαμή που δεν τους ανήκει. Σκοτώνονται για ευτελείς κι προκάτ αξίες, ανήμποροι να κατανοήσουν το μεγάλο μηδέν της ύπαρξής τους. Βιάζουν μεθοδικά ο,τι ποιό ιερό τους κληροδοτήθηκε απο την ίδια τους τη φύση. Καταφέρνουν να χρησιμοποιούν τις δυνατότητες και τα προταιρήματά τους σπέρνοντας το θάνατο, μόνο για να θερίσουν τίποτα παρά περισσότερο θάνατο.

Και σαν τύχει να βρεθούν μπροστά στην ωμή αλήθεια του είναι τους, τρομοκρατημένοι και με πανικό τρέχουν να κρυφτούν στα γκρίζα τους κουτιά, που αποκαλούν με έπαρση και αυτοθαυμασμό "ιδιοκτησίες". Ευευρίσκουν Θεούς των οποίων αποτελούν το αγαπημένο δημιούργημα και τρέχουν σ'εκκλησίες ζητιανέυοντας την αθανασία μιας ψυχής που δεν έχουν. Κρίνουν, καταδικάζουν κι αθωώνουν τη ζωή, λές και θα είχαν ποτέ το δικαίωμα να σβήσουνε τον ήλιο.
Πάρoλα αυτά συνεχίζουν ν' αναπνέουν και να αυξάνονται υπό τις εντολές του θεοποιημένου εγωισμού τους, μόνο και μόνο γιατί λίγοι, ελάχιστοι, τολμούν να αγγίξουν το άπειρο πέρα από το μηδέν που τους περιτριγυρίζει.

Αυτοί που γέυονται τη γνώση μιας παπαρούνας που ανθίζει, που νιώθουν την αγάπη δυο ερωτευμένων χελιδονιών, που γνωρίζουν τις ρυτίδες του ήλιου και μετρούν το φώς των αστεριών, αυτοί είναι οι μόνοι εραστές της ζωής.

Οι υπόλοιποι σωριάζονται στο φόβο, το φθόνο, το φόνο και την ανυπαρξία.