Τετάρτη, Οκτωβρίου 22, 2008

Ενας μικρός, καθημερινός θάνατος

"Γιατί η ομορφιά δεν ειναι τίποτα άλλο απο την αρχή του τρομερού
που μπορούμε ακόμα να αισθανθούμε και τη θαυμάζουμε μόνο και μόνο
γιατί δε στεργεί να μας καταστρέψει.."

Κάθε αποχωρισμός είναι ενας μικρός θάνατος.
Κουρνιάζουμε σε μεταχειρισμένες αγκαλιές,
ζούμε ανάπηρους έρωτες..
Μεταχειριζόμαστε απρόσεχτα τα πιό όμορφα λουλούδια.
Έτσι ο κάθε μας έρωτας μας αφήνει όλο και περισσότερο κενόυς απο ζωη,
όλο και πιό άδειους από ομορφιά.

Νεκρώνουμε..

Πεθαίνουμε και ξαναγεννιόμαστε όλο και πιο λειψοί,
μέχρι μιά μέρα να ξυπνήσουμε ανακαλύπτωντας ότι δεν μας
έχει απομείνει τίποτα..

Ώστε να αποφασίσουμε να παντρευτούμε.

Ο χωρισμός είναι θάνατος, κι όσο κρυβόμαστε απο αυτή του τη φύση
περιγελούμε με αφέλεια τις καταστροφικές του συνέπειες.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι

πληγώνεις ο,τι αγαπάς,

μα σκοτώνεις ότι αγάπησες περισσότερο.

Μια καρδιά δολοφονος...

1 σχόλιο:

tania είπε...

i mia mikri kathimerini genna