Flashover / Backdraft

Wikipedia:
Dangers of flashovers

Flashover is one of the most-feared phenomena among firefighters. Firefighters are taught to recognize flashovers and avoid backdrafts. For example, they have certain routines for opening a closed door in a building on fire, such as sitting beside the door instead of in front of it, and to be ready to fight shooting flames.

Despite superior protective gear, a firefighter has less than two seconds to evacuate a room that has a flashover.

Ties..

Reality is the Playground of our Dreams..

Still Life...

Πυρκαγιά στην Πεντέλη - Αμοντάριστες σκέψεις

"Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί λόγω της πυρκαγιάς πλην ενός πυροσβέστη ο οποίος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» με αναπνευστικά προβλήματα."
Είναι πολύ παράξενο να διαβάζεις τη ζωή σου μέσα από την αποστειρωμένη λογική της δημοσιογραφίας..

Θα ήθελα να ξεχάσω
τα 3-4 πρόβατα που δεν πρόλαβαμε να βγάλουμε από το μαντρί και τα ακούγαμε να σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά..
Θα ήθελα να ξεχάσω
τα πουλιά που δεν προλάβανε να φύγουν απο τα πεύκα καθώς γινόντουσαν παρανάλωμα του πυρός και τα είδα στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο και ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα..
Θα ήθελα να ξεχάσω
τις τρομαγμένες μας φάτσες όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από παντού
Θα ήθελα να ξεχάσω
τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών τριγύρω μας όταν άρχισαν να γλύφουν τα σπίτια τους οι φλόγες
Θα ήθελα να ξεχάσω
όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε όταν τα ρουθούνια μας τρέχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη, 
Θα ήθελα να τους ξεχάσω
όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβωντας μάνικες και δεν μπορούσαμε επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας
Θα ήθελα να τους ξεχάσω
όλους αυτούς που πίναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας
Θα ήθελα να τους ξεχάσω
αυτούς που τραβούσαν πανικόβλητοι τις εγκαταστάσεις μας και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τη δουλειά μας
Θα ήθελα να ξεχάσω
τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά
Θα ήθελα να ξεχάσω
αυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπο να φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ώς παιδιά και τα παιδιά μας θα θέλαμε να χαρούν επίσης

Μα δεν θα ξεχάσω
εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς που μας περιτριγύρισαν
Μα δεν θα ξεχάσω
όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να χτίζουν και αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς
Μα δεν θα ξεχάσω
το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον ενα ευχαριστώ, για να μήν θίξει την επιτηδευμένη ανικανότητα του μπροστά στα συμφέροντα.
Μα δεν θα ξεχάσω
οτι καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε ενα μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα..
Δεν θα ξεχάσω
την όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα αναπνοή, τους έμπειρους γιατρούς που πέσαν πάνω μου και μου ξαναδώσαν μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε απο ανθρωπιά και καλοσύνη.
Σας ευχαριστώ.

Και δεν θα ξεχάσω
να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ενα μεγάλο συγνώμη για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος μου.

Η απορία μου είναι
οι βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα εαν δεν υπάρχει πια πράσινο γύρω μας;
πώς διάολο θα αναπνέετε εσείς κει πάνω και εμείς εδώ κάτω;
πώς περιμένω απο ενα κράτος με στημένες εκλογές και προκάτ κόμματα να δημιουργήσει ενα καλύτερο μέλλον απο τις στάχτες που έχουν γεμίσει τα πνευμόνια μου...

Λίγη στάχτη στα μαλλιά... καιρός να πούμε αντίο

δολοφόνοι

Διήμερο Εκπαίδευσης ΟΕΔΔ

Πλάνα από το διήμερο εκπαίδευσης των εθελοντών δασοπυροσβεστών - διασωστών της ΟΕΔΔ.

Οταν σε κυβερνούν ηλίθιοι...

Κοίτα να δείς, δεν θέλω να παινευτώ τον δείκτη νοημοσύνης μου, αλλά τουλάχιστον είναι σε θετική κλίμακα.. Επίσης δεν παίρνω ναρκωτικά και προσέχω όσο το δυνατόν οι σκέψεις μου να διακατέχονται απο κάποιου είδους συνειρμό..
Κάτι που μάλλον με αποκλείει από το να διοικήσω υπουργείο στην Ελλάδα...

ΕΛΕΟΣ ΡΕ! ΕΛΕΟΣ!



Όποιοι τον ψηφίσαν καλύτερα να έριχναν την ψήφο τους στη χέστρα μπας και πιάσει τόπο.

Μετα συγχωρήσεως δηλαδη, και μιας και μας έχουν πρήξει όλοι οτι είμαστε σε προεκλογική περίοδο, μάλλον για προεκ-παρα-λογική την βλέπω...

Μονο ενας Θεός μας σώζει αλλά κι αυτός τα παράτησε (αλλιώς δεν θα φέρνανε γιατρούς απο Αμερική για τον @&^% Πατριάρχη..)

Κουραφέξαλα.

Φωτιά στην Πάρνηθα

Κάποιος να δώσει καμμια μπούφλα στον Πολύδωρα (αν-αρμόδιος υπουργός και τον Κόη (Αρχηγός Π.Σ.) μπας και ξυπνήσουν. Όταν οι επαγγελματίες πυροσβέστες είναι άσχετοι κομματοβολεμένοι Δημόσιοι Υπάλληλοι και οι Εθελοντές θεωρούνται μαλάκες..

"Κι εσύ τι ήρθες εδώ να κάνεις; Στα πόδια μας μπλέκεσαι. "
Στα πόδια μας = στο αραλίκι. Εαν κάποιος σε αυτή τη χώρα εργάζεται και ενδιαφέρεται για κάτι χαλάει την πιάτσα...

Ούστ.

Πάρνηθα...

...

Προπαγάνδα λέγεται αυτό που επαναλαμβάνεται τόσο ώστε όλοι να αρχίσουν να το επαναλαμβάνουν μέχρι να γίνει κοινή γνώση. Η αλήθεια πιθανόν να βρίσκεται σε απομονωμένες λέξεις κάτω απο φεγγάρι...

Όταν παρακολουθείς τηλεόραση και πέσεις πάνω σε κάτι το οποίο σου θυμίζει την πραγματικότητα εκπλήσσεσαι.

Τώρα ποια έχω ενα χαρτί να πιστοποιεί οτι έχασα κάμποσα χρόνια από τη ζωή μου σε ενα ανούσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα! Τι ευτυχία!!!

1st Graffiti Art Festival - Lamia 22-23 / 6 /2007

Νέος ΚΟΚ

Εδώ και δεκαετίες έχουν καταλάβει παντού ( εκτός απο την Ελλάδα φυσικά ) ότι Η ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΙΝΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΟ ΠΡΟΛΗΨΗΣ. Απλά διότι όταν κάποιος παραβαίνει το νόμο, πιστεύει ότι ΔΕΝ θα τον πιάσουν. Αλλιώς δεν θα το έκανε.

Ο ΝΕΟΣ ΚΟΚ είναι ένα ΧΕΙΡΙΣΤΟ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ και εάν ήμουνα τροχονόμος εάν μου είχε απομείνει λίγη τσίπα μέσα μου θα αρνιόμουν να γίνω... φοροεισπράκτορας για τα σπασμένα οικονομικά της εκάστοτε κυβέρνησης.

Μπράβο και στους υπόλοιπους εμάς νεογραικούς που νομίζουμε ότι τα πάντα νομοθετούνται για τους άλλους.

Εάν υπήρχε λίγη λογική και δεν αναμασούσαν όλοι ο,τι λένε στις ειδήσεις θα μπορούσαμε ως κάτοικοι αυτού του μπουρδέλου που ονομάζεται Ελλάδα να ζητήσουμε τα παρακάτω για ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ και όχι έναν νταβατζή στην πιο μεγάλη μας ανάγκη - την ελεύθερη μετακίνηση.

0) ΠΑΙΔΕΙΑ

1) Καλύτερη Οδοποιία

2) Καλύτερο Σύστημα Υγείας και Άμεσης Επέμβασης.

( Έχω σιχαθεί να βλέπω ανθρώπους να πεθαίνουν όχι απο το τροχαίο που μόλις ενεπλάκησαν αλλά απο αδαείς και κατά τα άλλα "βολεμένους" τραυματιοφορείς του ΕΚΑΒ οι οποίοι τους φέρονται λες και είναι σακί πατάτες... να μην μιλήσουμε για τα νοσοκομεία που άμα τρακάρει κάποιος στη Λαμία πρέπει να πάει Καρπενήσι για... τις πρώτες βοήθειες)

3) ΝΑ ΚΟΠΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΤΑΣΤΕΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ.

4) ΝΑ ΚΟΠΕΙ ΤΟ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ στις ΣΧΟΛΕΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ και να γίνει επιτέλους σωστή ΕΚΜΑΘΗΣΗ και ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ της οδηγικής Ικανότητας.

5) Τα πρόστιμα να είναι ανάλογα με το ετήσιο Εισόδημα του καθένα ( ειδικά για τους βουλευτές που ψήφισαν τον νέο ΚΟΚ, εάν κάνουν παράβαση να τους υποχρεώνουν να πηγαίνουν ΜΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ στη Βουλή γιατί στο κάτω κάτω αυτοί πρέπει να δείξουν ότι εφαρμόζεται αυτό το αισχρό Ποινικολόγημα)

Συγνώμη για την έκφρασή μου αλλά σήμερα πήγανε να με σκοτώσουν ( όχι απλώς τρακάρουν) πάνω απο 10 φορές). Τα νέα μέτρα δεν... αλλάζουν νοοτροπίες όπως λέει η «ΕΘΝΟΣ».. προσθέτουν νευρικότητα και εκνευρισμό στους ήδη φορτισμένους δρόμους μας.

Φαντάρος

Κάθε λέξη ενας κανόνας

Όταν κάποιος σπάει με κλωτσιά την πόρτα των ονείρων σου,
μαθαίνεις οτι το έξω έχει σημασία.

....Δεν θα 'θελα να ξέρω τους νόμους και τις συνήθειες των ανθρώπων.
Ομως τους γνωρίζω.
Ομως μου επιβάλλονται.
Καθορίζουν τη ζωη μου,
τις σχέσεις μου με τους άλλους.
...Θα μ' άρεσε να μην τους παίρνω στα σοβαρά.

....Αλλα αυτοί θα θύμωναν και θα πληγώνονταν.
Θα με παρεξηγούσαν και θα μου έκαναν κριτική.
Ισως και να με μισούσαν
γιατί θα βλέπανε στα μάτια μου τη φύση που τόσο τους φοβίζει.

....Ομως εγω δε φταίω που έφτιαξαν αυτοί τόσους κανόνες
Δεν με ρωτήσανε
Μου μάθανε απο παιδί να τους υπακούω
για να με αποδέχονται.
Με την τιμωρία και την επιβράβευση
-όπως εκπαιδεύουνε τα σκυλιά-
μου γέμισαν την καρδιά με φόβο
τόσο,που δεν μπορώ πια να εμπιστευτώ τον εαυτό μου
-τα ένστικτά μου...
...μου γέμισαν το κεφάλι με λογική παράλογη
τόσο,που δεν μπορώ να πράξω πια για το συμφέρον μου
δεν μπορώ να αισθανθώ τη γέυση της ζωής
δεν μπορώ να αντιληφθώ την αιωνιότητα
δεν μπορώ να νοιώσω πια πως είμαι ενα κομμάτι του κόσμου...

Ν.

Δεν υπάρχει εξαίρεση στον κανόνα οτι όλοι πιστεύουν οτι αποτελλούν εξαίρεση στον κανόνα.

Ιδίως σήμερα, που κάθε εταιρία νομίζει οτι έχει το δικαίωμα να σκάει στα μούτρα σου τα μυνήματά της απο κάθε κατεύθυνση χωρίς εσύ να έχεις το δικαίωμα να κάνεις το ίδιο.
Μέσω της επανάληψης νομίζουν οτι μπορούν να ορίσουν τι σημαίνει για σένα ελευθερία, εμπιστοσύνη, ασφάλεια.. Έχω σιχαθεί να βλέπω φάτσες του Τσέ.

Από τότε που κατάφεραν να διαχωρίσουν την εμφάνιση από την ουσία, είναι λές και έχουν λοβοτομήσει τις συμπεριφορές των ανθρώπων.

Για πότε ξεκινάνε κάποια πράγματα και για πότε τελειώνουν ποτέ κανείς δεν ξέρει. Οι ρυθμοί της ζωής μας είναι τόσο γρήγοροι, που πολλές φορές εμείς οι ίδιοι γινόμαστε βουβοί παρατηρητές των εξελίξεων της ζωής μας, χωρίς πραγματικά να καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό που μας κινεί, που μας ελέγχει, που μας προστάζει.

Αδιάκοπα στεκόμαστε αμέτοχοι και ζούμε την καθημερινότητα μας, ανίκανοι να κουνήσουμε το σώμα μας, να προχωρήσουμε πέρα από τα στενά πλαίσια της απλής ζωής μας. Εγκλωβισμένοι μέσα σε ένα μπουντρούμι προσπαθούμε να συμβιβαστούμε, διαστρεβλώνοντας της αλήθεια και αλλοιώνοντας πραγματικά νοήματα λέξεων και φράσεων. Ουσιαστικά η ζωή μας αποτελεί ένα άθροισμα ασύνδετων στοιχείων, που απλώς υπάρχουν γιατί έτσι το περιβάλλον προστάζει.

Αυτή είναι η μία εκδοχή, η εκδοχή ενός ταλαιπωρημένου, καταπιεσμένου και συγκρατημένου ατόμου, που ποτέ δεν έχει αφεθεί στην ορμή, στην ευχαρίστηση και στη διασκέδαση, που ανίκανος να ξεφύγει από τα δίχτυα της ματαιότητας και της καθημερινότητας, στοιβάζει όλες τους τις σκέψεις και ενέργειες στο ίδιο καλούπι, προσπαθώντας απλώς να συνεχίσει το ίδιο μαρτύριο.

Πολλές είναι οι στιγμές στην ζωή μας που σκέψεις σαν και αυτές κατακλύζουν το μυαλό μας, έστω και αν είναι παροδικές, στιγμιαίες, ή και συνήθεις. Πόσο, όμως, αυτές οι σκέψεις μπορούν να επηρεάσουν την προσωπικότητα μας και την ζωή μας; Το αποτέλεσμα μιας συνεχούς τέτοιας ψυχολογικής κατάστασης σίγουρα επιφέρει πολύ αρνητικά αποτελέσματα στον οποιοδήποτε.

Το κλειδί είναι η αυτογνωσία. Πρέπει ο καθένας να ψάχνει μέσα στον εαυτό του και στη συνέχεια στον περίγυρο του, στο περιβάλλον του, είτε φιλικό, είτε μη, για να γνωρίσει ακόμα καλύτερα το ποιος πραγματικά είναι. Η αποσαφήνιση των συναισθημάτων μας είναι ο Α και το Ω της επίτευξης αυτού του στόχου.

Συναισθήματα; Λέξη που συχνά, καθημερινά, χρησιμοποιείται από όλους μας, πολύ σπάνια, όμως, αναρωτιόμαστε τι πραγματικά σημαίνει. Ή τι είναι το κάθε συναίσθημα; Λέξεις, όπως αγάπη, μίσος, ευτυχία, δυστυχία, χαρά, τι είναι όλα αυτά; Η λέξη υποδηλώνει απλώς μία ψυχική κατάσταση, στην πραγματικότητα, όμως, η καθεμία από αυτές τις λέξεις δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά απλές συλλαβές, ενωμένες μεταξύ τους, προς σχηματισμό μιας λέξης. Δεν είναι απλές, μονοσήμαντες λέξεις. Η ερμηνεία τους δεν είναι μία, είναι άπειρες, τόσες όσοι είναι οι -νοήμονες και μη- άνθρωποι αυτού του κόσμου.

Ο άνθρωπος για να γνωρίζει τον εαυτό του πρέπει να γνωρίζει τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις. Πρέπει να ψάξει μέσα του, να νιώσει το καθένα από αυτά τα συναισθήματα, να κοιτάξει τα πρόσωπα τα οποία του τα εμπνέουν και να δώσει μία ερμηνεία, προσωπική, πλήρης, έτσι ώστε να μπορέσει πραγματικά να ευτυχίσει. Οι λέξεις είναι απλά συλλαβές ενωμένες μεταξύ τους, αυτό που πρέπει να κάνει ο καθένας είναι να τις διαλύσει και να τις ξαναφτιάξει από την αρχή, δίνοντας τους ένα προσωπικό τόνο. Πρέπει να σκαλίσουμε λέξεις με μεγάλα αμπάρια που θα μπορούν να χωρέσουν τα όνειρά μας.

Δεν πρέπει να διώχνουμε τα συναισθήματα μας, πρέπει να τα αποδεχόμαστε, αφού πρώτα τα εντοπίσουμε, και στη συνέχεια πρέπει να τα ενστερνιζόμαστε και να λειτουργούμε βάση αυτών. Δεν είναι η λογική αυτή που μας υποδεικνύει το σωστό δρόμο, η λογική απλώς μας προσφέρει μία ευστροφία, μία ευφυΐα.

Πρέπει να αφηνόμαστε σε αυτά, να τα εκφράζουμε ελεύθερα και να τα προστατεύουμε.

Και ένα «λογικό» ατόπημα δεν κάνει κακό

Στο κάτω κάτω, τα μεγαλύτερα εγκλήματα στον κόσμο έγιναν απο ανθρώπους που ακολουθούσαν κανόνες.

banksy

PixelShow '07

366K

ευτυχία

Δεν ξέρω ποιά θα είναι η μοίρα σας,
ξέρω όμως ένα πράγμα: οι μόνοι ανάμεσά σας
που θα είναι πραγματικά ευτυχισμένοι,
είναι όσοι έχουν ψάξει
και έχουν βρεί
πώς να προσφέρουν.

Μια ματιά από την κορυφή

Οίτη τον Απρίλιο

χορός με φαντασία..

βρέχει..

Ίσως

Με τον καιρο η υπομονή, σου μαθαίνει να κάνεις ζωή.

Ίσως να φτάσεις στο σκοπό,
κι αν όχι πάλι τράβα,
αυτό το "ίσως" αδερφέ είναι μεγάλο πράγμα.

Η Γή Χορεύει

δυο μέρες γήινου χορού

Στίχοι

μου πήρε λίγο καιρό αλλά μάζεψα μερικά κομμάτια και στιχάκια από βραδιές με κιθάρες και τσίπουρα. Παρακάτω είναι και οι στίχοι με τη σειρά που ακούγονται:
εκείνο το απόγευμα, οι σκιές των ανθρώπων ήταν απαλές, σαν ενα χάδι στο πάτωμα..
κι έτσι κάπως, μπλέξαμε τις δικές μας...

Αέρας και Βροχή ( tnx Τακης) 2002

Τα μάτια μου θα κλείσω πάλι, κάτι να ονειρευτώ.
Θα προσπαθώ να το αγγίξω, μαζί του λίγο να χαθώ.

Στο ψέμμα μου θα κρατιέμαι, γιατί η αλήθεια είναι σκληρή.
Εκεί έξω περιμένει, μες το σκοτάδι μοναχή.

..μόνο αέρας, μόνο αέρας και βροχή.

Ύστερα θα περιγράφεις, πώς βγαίνει ο ήλιος το πρωί.
Τα χρώματα πως πλημυρρίζουν, την ασπρόμαυρη ζωή.

Στο ψέμμα σου θα ελπίζω, θα περιμένω την αυγή.
Με την αλήθεια έκει έξω, αγκαλιασμένοι μοναχοί.

..μόνο αέρας, μόνο αέρας και βροχή.

Το παράθυρο δεν κλείνει, το έχει φάει η σκουριά.
Η ανάσα μου παγώνει, ίσως φταίει κι η μοναξιά.

Τα μάτια μου θα κλείσω πάλι, πάλι θα σ' ονειρευτώ.
Θα προσπαθώ να σε αγγίξω, πρίν χαθείς μες τον καπνό.

..μόνο αέρας, μόνο αέρας εσύ και εγώ.


Τοίχοι με αυτιά και μάτια (tnx Τάκης) 2006

Αλλα λόγια δε θα σου πώ, γιατί έτσι σκοτώνω ο,τι αγαπώ.
Θα προσπαθήσω απλά να κοιτάω..

Κάποτε είχες την ελευθερία να πάς όπου γουστάρεις με τα πόδια τα γυμνά σου,
κι όμως εσύ ποτέ δεν πήγες πουθενά, με λάσπη και πέτρα έχτιζες τη γειτονιά σου.
Τώρα που έχτισες τα τείχη 5 μέτρα, και απο το κάστρο σου λείπουν πόρτα και οροφή,
μου λές πως τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει, και η απελπισία σου τραβάει το σπαθί.

Αφού ο καθένας μας είπε τα δικά του, και κανείς μας δεν κατάλαβε τι ήθελε να πεί,
στα κάστρα τα δικά μας γίναμε ελεύθεροι, αρχηγοί, και λίγο πιο μοναχοί.

Κάποτε είχες την ελευθερία να πάς όπου γουστάρεις με τα πόδια τα γυμνά σου,
κι όμως εσύ ποτέ δεν πήγες πουθενά, λάσπη και πέτρα.

Blue Snow ( ευχαριστώ John) 2002
I'd crumble mountains,
sink the sea,
for a little girl who could see through me.

I'd climb the rain, unhung the sky,
for a little girl who could cry with me.

From what I've tasted of desire,
I hold with those who favor fire.

She's a little crazy thing,
singing in Blue Snow.
She's smoke that roams, looking for home,
craving its fire.

Simple, Crazy Thing, Singing in Blue Snow


No Words (tnx K.) 2003
Νεκρές φωνές, σ'εναν κόσμο γεμάτο μελωδίες..
Πονάνε αυτά που αφήνω πίσω,
και γίνονται ολοένα δικοί σου φόβοι.
Δεν μοιάζω με σένα! Δεν είμαι μόδα!
Δεν είμαι νεκρός!
Γιατί είμαι τρελλός, σ' εννιά μποφόρ και κάτι.

Είμαι αυτό που βλέπεις,
μα όχι όπως το εξηγείς.
Αυτό που ακούς,
μα όχι όπως το καταλαβαίνεις.

Η νύχτα παίζει μόνη της, κουρνιασμένη κάτω απο μια πεταλούδα.
Εγώ απλώς κάνω τσιγάρο δίπλα της και της ψιθυρίζω τα όνειρά μου.

ΚΑΤΙ ΣΑΠΙΖΕΙ ΕΔΩ ΓΥΡΩ!

Είναι η ελπίδα μου οτι υπάρχει ελπίδα. Και η φωτιά.
Αμα καώ θα πιείς τις φλόγες μου;


Overunky (tnx K., M.) 2004
Ξερνώ σιωπές, ανείπωτες λέξεις και περιφραγμένες πράξεις
ενώ, παράδοξα, υπάρχω.
Κι αυτή δίπλα μου, μου λέει να τα γαμήσω όλα,
να πιώ και να γίνω χάλια, πιώμα χώμα γειά σας.

Πού πάει τόσο αίμα;

Ίσως στα ποτήρια μας, μιας γενιάς με παράλογα όνειρα ελευθερίας.

Θα απέχω απο τις αναπνοές σας. Δε μου αρέσει όπως μυρίζουν.

ενα λαχάνιασμα, εναν αναστεναγμό, ή που και πού,
καμμια βαθειά εισπνοή.

Με σκοτώνουν οι Νεκρές Αναπνοές σας.

Προτιμώ ενα λαχάνιασμα, εναν αναστεναγμό, ή που και πού,
καμμια βαθειά εισπνοή.

Φίλοι (αυτοσχεδιασμός) (ευχαριστώ Μήτσο, Βασίλη) 2001
Οι δικοί μου φίλοι, παίζουν κουτσό ανάμεσα στις ροδίες από φρένα αυτοκινήτων.
Παίρνουν λεωφορεία στην τύχη, χωρίς εισητήριο
και κοροϊδεύουν τα κυπαρίσσια.
Έχουν χτυπηθεί σε θάλασσες μ' αλάτι 9 μποφώρ και κάτι.
παίζουν στις ράχες ανύποπτων βουνών και ξαγρυπνούν να δούν την ανατολή,
λίγο πριν τη δύση.

Κι εκεί κάπου, στη χαση με τη φέξη,
ανάβουν τσιγάρο,
γελώντας,
φωνάζοντας,
κι αποκοιμιούνται μεθυσμένοι με άρωμα νυχτολούλουδου..

Θέλω να πιώ, όχι, να μεθύσω θέλω
-Και μετά;
-Και μετά να γελάσω, να γελάω συνέχεια, μαζί σου

Κουβαδάκι (αυτοσχεδιασμός) ευχαριστώ Μήτσο - Βασίλη 2001

Ένα κοριτσάκι χορεύει,
ματώνοντας τα πόδια της πανω στη "μι" της κιθάρας σου Μήτσο..
Μι κοπέλα κλαίει, γύρω της φύκια και ψάρια νεκρά.
Εκεί που τη σκέπαζαν οι ωκεανοί μου,
μια γυναίκα την πήρε μαζί το κύμα,
ενώ έπαιζε σε μια όμορφη παραλία,

με το ροζ της κουβαδάκι,

μια άλλη,
μου πήρε μια πίπα,
χωρίς κουβαδάκια..

Αθήνα ( Ευχαριστώ Πέτρο) 2006
ξέρω ενα παραμύθι που λέγεται ζωή που ο πρίγκηπας εχάθει,
και δε θα φανεί.

ξέρω μια ζωή φτιαγμένη από γυαλί, σκέτο παραμύθι,
που λέγεται TV.

Εαν θές να ρθείς μαζί μια βόλτα στην Αθήνα,
αν θές να πιείς μαζί μια νύχτα στην Αθήνα,
είναι πολλές φορές που όλοι προσπερνάνε,
είναι πολλές στιγμές που χρόνια σε γερνάνε,
και τα όνειρα πεθαίνουν στην Αθήνα.
Τα όνειρα σου φύλα στην Αθήνα...

ξέρω ενα παραμύθι που λέει για ενα παιδί,
που 'χει γεράσει πρίν γεννηθεί.

ξέρω μια ζωή κλίνικα νεκρή,
σκέτο παραμύθι,
που λέγεται LSD.

Μόνοι ξανά (tnx Κ.) 2005
Μιλώντας σε μένα, τα λόγια σου κάνε εικόνες,
δε χαμπαριάζω τι λές, δεν ξέρω κανόνες.
Δυνατή μουσική κι ενα τσιγάρο στο χέρι,
περίεργο να'ναι η σιωπή σαν αστέρι.

Είναι οι λέξεις μικρές και βγαίνουν με τρόμο,
φοβούνται κι αυτές μη χάσουν το δρόμο.
Κι αν σου τραγουδώ είναι γιατί φοβάμαι
όλα όσα ξέρουνε που πάμε.
Κι όλα αυτά που θα πώ, είναι γιατί λυπάμαι
που όλοι φεύγουν μα εμείς γυρνάμε.

Θα'μαι στην άλλη γραμμή, το τραίνο σαν θα φεύγει,
δεν θα'σαι εκεί σαν θα φεύγει.
Πρέπει να 'μουν εκεί, πρέπει να 'σουν εδώ,
πρίν φύγουν οι μέρες που μου 'πες να βρώ.
Γεμίσαμε πόρτες που κλείνουν κλειδιά
και μείναμε μόνοι, μείναμε μόνοι,
ξανά.


Αλεξία 2000
Άνθρωποι ζούνε σε όνειρα,
μα όχι στα δικά τους..
Σκύλοι ξεδιψούν σε λασπόνερα,
μα δέν πουλάνε την καρδιά τους.

Κι εγώ, που ψάχνω να σε βρώ και να σου πώ,
πώς σ'αγαπώ ακόμα μα εσύ δεν είσαι εδώ,
κι ακόμα τριγυρνώ μες το σκοτάδι να σε βρώ, Αλεξία..

Είναι ο φίλος μας ένας,
κι αυτός γιατί δεν είναι εχθρός..
Πουλιά στην άκρη της αντέννας,
ζευγάρια που δε φθείρει ο καιρός..

Σαν χελιδόνι, σα λύκος σαν πουλί, σε έχω ερωτευτεί
και δεν σπάει το σκοτάδι, χωρίς ενα χάδι σου, Αλεξία..

Αυτοί φοβούνται μην πεθάνουν,
αυτοί που ποτέ τους δεν ζήσαν.
Αστέρια πέφτουν και κάνουν
λές και τα όνειρα γυρίσαν..

Ανασυγκρότηση μυαλού (tnx Τάκη) 2006

Πρέπει να ξυπνήσω νωρίς..
εχθές άργησα.

Νομίζω βρήκα μιαν αρχή, κάποτε όλα τελειώνουν.
κι αν νιώθουμε πιο μοναχοί, τα χρόνια σαν παγώνουν,

ο έρωτας μοιάζει σταθμός,
το χάος κάνει κομμάτια.

Ανασυγκρότηση μυαλού, ψάχνω σε ξένα μάτια..

Μια εβδομάδα τέχνης..

One week of art
Uploaded by gabma

Άνοιξη

Νέος χρόνος, χωρίς χειμώνα.

Ο χειμώνας ξεχάστηκε και απο φθινόπωρο δίχως βροχές τώρα έχουμε άνοιξη δίχως βροχές. Οι αμυγδαλιές έχουν ανθίσει και οι κάμπιες σουλατσάρουν στους δρόμους από τον Φεβρουάριο..!

Αρρωσταίνω από τις σημερινές σχέσεις.. Είναι αυτή η παγωνιά στις λέξεις που δεν λέγονται μα εννοούνται..

^ο^

Μου αρέσει να καπνίζω, όχι να εθίζομαι.. Ποιός ξέρει τι βάζουν οι βιομηχανίες στα τσιγάρα..; Με μια πρόχειρη έρευνα στο google βλέπεις οτι στη μεταφορά του μόνο χρησιμοποιούν.. χλωροφόρμιο για συντήρηση.. Και μετά το αφαιρούν με... "αερισμό".

Ο εθισμός πουλάει.. 3 μήνες πρίν έστειλα ένα sms σε μια κλήρωση του mega για ενα αυτοκίνητο. Εδώ και 3 μήνες ( μέχρι την προηγούμενη κυριακή) λάμβανα μυνήματα στις ποιο ακατάλληλες ώρες κάθε μέρα που με παροτρύναν να στείλω sms ( μή σου πώ οτι μου την έλεγαν κιόλας που... " άφηνα την τύχη μου απ' τα χέρια μου..!!"). Δεν ενημερώθηκα ούτε μπόρεσα να βρώ με τηλεφωνήματα ή από ιστοσελίδες για το πώς διάολο βγαίνεις από αυτό το σπαμ. ( Γενικότερα το σπαμ είναι μυνήματα που λαμβάνεις χωρίς να το επιθυμείς - από τα οποία κατακλυζόμαστε σήμερα - τηλεόραση - διαφημίσεις - πόστερ ).

^ο^

Στρατός σημαίνει υπακοή.

Θέλω να βρώ μαρτυρίες από γιατρούς πολέμων.
Να δώ πώς είναι να προσπαθείς να σώσεις ανθρώπους μέσα σε εναν παραλογισμό.

Βλέπουμε στις τηλεοράσεις εικόνες από το Ιράκ κι έχουν αρχίσει να μας θυμίζουν Ελλάδα. Μια διαφήμιση Coca Cola και γύρω της ερείπια και σοκαρισμένοι άνθρωποι.

Η αίσθηση του οτι "κάτι δεν πάει καλά" ή του οτι "δεν ξέρω τι μου φταίει" έχει όνομα. Το να βρείς ενα όνομα για τον εχθρό σου τον κάνει να φαίνεται λίγο πιο ευάλωτο, λίγο πιο συγκεκριμένο.

Κατάθλιψη.

Κι ύστερα έπονται μύρια χαπάκια, τα οποία υποστηρίζονται από τον κλάδο της ιατρικής που θεραπεύει τα συμπτώματα, αλλά όχι τις αιτίες. (αφήνοντας πίσω μισούς - καλοκουρδισμένους και τρισχαρούμενους - ανθρώπους.)

Μια μπαταρία έχει κάθε δικαίωμα να νιώθει όμορφα ενώ της ρουφάνε το μεδούλι.

Αντιρρησίας συνείδησης:

Λόγος: Αρνείται να σκοτώσει άνθρωπο, και προπάντως τον εαυτό του.

Σχετικό..

Να είσαι ανεύθυνος για τις πράξεις σου.. Να ενεργείς σαν αυτά που κάνεις να τα κάνει κάποιος άλλος, ή καλύτερα, επωμίζοντας την ευθύνη σε κάποιον άλλο..

Υπακοή.

Αλλαγή προσωπικότητας, εικονική πραγματικότητα.

Βγάζει έντονη νευρικότητα και συγκινισιακή απόσταση του ατόμου από τα δρώμενα γύρω του.

Ανάλογα με το άτομο, χρειάζεται καιρό να επανέλθει εκτός εαν συμβεί στιγμιαία με συμπτώματα σόκ ή ξεσπάσματος.

Το υπερσύστημα - πυραμίδα λειτουργεί με ακριβώς τον ίδιο τρόπο και παραπέρα.

Η Υπακοή είναι ευκολότερη όταν την πράξη θα την υπακούσει κάποιος άλλος...
non serviam was spoken by Satan as he refused to serve God. It translates into "I will not serve." - Wikipedia